Μπόζινταρ Κλεμπερλέ

Έψαχνα ένα μέρος, ένα μέρος με ιστορία και χαρακτήρα, ένα μέρος με ίχνη χρόνου, ένα μέρος όπου μπορεί να ξεκινήσει ένα γλυπτό. Ήταν σχεδόν σαν σπόρος που αναζητούσε ένα γόνιμο έδαφος για να αναπτυχθεί. Η παλιά σάπια φορτηγίδα έδωσε ακριβώς αυτό, και έγινε ένα γλυπτό. Απλά ένα γλυπτό, όχι μια δήλωση, όχι μια ιστορία, περισσότερο σαν ένα δέντρο που δεν χρειάζεται αιτιολόγηση για την ύπαρξή του, γιατί έχουμε καταλάβει από καιρό την ανάγκη του.