Patrick Costello*

Afbeeldingen door Patrick Costello en Ben Simon; James Chrzan; en Sara Morgan

Over 'Ceding Ground'

Een leeg centrum biedt ruimte voor de contemplatie van de relatie van de geschiedenis met de huidige conflicten in deze tuin, die is gemaakt om te passen bij de afmetingen van decoratieve beplanting rond het Robert E. Lee-monument in Charlottesville, VA - de locatie van de beruchte gewelddadige Unite the Right-rally in 2017. Costello vervangt lage hagen in klassieke stijl, Engelse buxus, Japanse hulst en pioenrozen - allemaal geassocieerd met de door koloniale slavernij gevoede economie van de Verenigde Staten - door plantensoorten die eeuwenlang voor de Europese kolonisatie in de regio rond Socrates voorkomen.

Dank u: Ben Simon, Evelyn Manlove, Pawel Pieluszynski en Glover Perennials voor hun bijdragen aan dit project.

Audiogids

Klik hieronder om de kunstenaar te horen spreken over hun werk.

Transcript van de audiogids

Hallo! Ik ben Patrick Costello, en ik heb het over mijn werk, Ceding Ground. In 2017 daalden blanke supremacisten neer in mijn geboorteplaats Charlottesville, Virginia, aangemoedigd door de presidentiële regering en verontwaardigd over een voorstel om het Robert E. Lee-monument van de stad te verwijderen. Ze hebben Heather Heyer vermoord, DeAndre Harris op brute wijze aangevallen en antiracistische demonstranten geterroriseerd, waaronder veel van mijn dierbaren. De gebeurtenissen leidden tot hernieuwde gesprekken over de rollen en betekenissen van Zuidelijke monumenten in het hele land. Als reactie daarop richtte de stad Charlottesville een barricade van oranje bouwhekken op om het standbeeld en de omliggende tuinen te beschermen, zodat de site behouden blijft terwijl juridische strijd het lot bepaalt. Mijn stuk echoot en vervangt de afmetingen van het omheinde gebied van Charlottesville in een poging die omstreden ruimte te transformeren. Ik heb zowel de omheining als het standbeeld in het midden verwijderd, waardoor er tuinbedden rond een onbezette rechthoek van kale aarde staan. Door die centrale leegte toegankelijk te maken, worden kijkers uitgenodigd om binnen te komen en de positie van het voormalige standbeeld opnieuw te bevolken, waardoor ons perspectief verschuift van omhoog staren naar een bronzen figuur naar naar buiten, rond en naar de grond kijken. Het verzorgen van deze tuin in New York City, geeft me een regelmatige fysieke oefening die helpt de spirituele afstand te verzoenen tussen waar ik vandaan kom en waar ik momenteel woon. En zoals de massale opstanden van dit jaar blijven illustreren, lijken de twee steden meer op elkaar dan hun relatieve locaties doen vermoeden. Blanke suprematie en racistische systemen van politie, opsluiting en huisvesting blijven op beide plaatsen, en zelfs in het hele land, grote schade aanrichten. Monumenten versterken deze machtsstructuren en handhaven ook vele lang gekoesterde formele conventies - van hun bronzen sculpturen tot de ontworpen landschappen die hun sokkels omringen. In navolging van het voorbeeld wordt het Lee-monument van Charlottesville geflankeerd door zeer verzorgde tuinen van Engelse buxus, Japanse hollies en pioenrozen - planten die aanvankelijk alleen in het buitenland werden gevonden en op dit continent werden geïntroduceerd als een direct gevolg van koloniale economieën. Ceding Ground onderbreekt die afstamming en verwijst naar de historische ecologie van zijn specifieke locatie, overlopend van een verzameling flora die generaties lang groeide binnen honderd kilometer van wat nu Socrates Sculpture Park is, voorafgaand aan de eerste komst van mijn Europese voorouders naar dit land. Deze plantensoorten herinneren ons aan een tijd voordat witte suprematie ons collectieve bewustzijn en onze verwachtingen van de openbare ruimte vormde. Ik kijk naar deze planten als onderdeel van mijn praktijk van ecologische tuinbouw en co-creatie van habitats, waardoor ik meer adem krijg en een alternatief voorstel voor bronzen figuren en oranje hekken. Door een ruimte van afwezigheid te omringen met deze specifieke plantengemeenschappen, stort ik opzettelijk deze ecologieën in tijd en geografie in, in de hoop dat dit kan helpen onze aanwezigheid in potentiële toekomstige landschappen te hervormen.

Programming

Costello nam deel aan een reeks van virtuele programma's geproduceerd door de Socrates Artist Fellows 2020:

In gesprek: Patrick Costello, Jenny Polak en Aya Rodriguez Izumi

Instagram Overname: Patrick Costello

 

Bekijk dit bericht op Instagram

 

Een bericht gedeeld door Socrates Sculpture Park (@socratespark)

 

Bekijk dit bericht op Instagram

 

Een bericht gedeeld door Socrates Sculpture Park (@socratespark)

 

Bekijk dit bericht op Instagram

 

Een bericht gedeeld door Socrates Sculpture Park (@socratespark)

 

Bekijk dit bericht op Instagram

 

Een bericht gedeeld door Socrates Sculpture Park (@socratespark)

Tentoonstelling

'Monumenten Nu'

DEEL I: Jeffrey Gibson, Paul Ramírez Jonas, Xaviera Simmons
DEEL II: 'Bellen en reageren'
DEEL III: 'De volgende generatie'
+ Het Broadway-aanplakbord & “Laten we praten"

<PREVIOUS | VOLGENDE>